Dyskusyjny Klub Książki

< Zielone kalosze remedium na starość. >

W piękne, słoneczne popołudnie Dyskusyjny Klub Książki w Ośnie Lubuskim spotkał się 19 maja 2023 roku, aby porozmawiać o książce Henninga Mankella pt. „ Szwedzkie kalosze „. Fredrik Welin, emerytowany chirurg od lat mieszkający samotnie na małej wyspie, budzi się pewnej nocy, krztusząc się dymem. Jego dom stoi w płomieniach. Fredrikowi ledwo udaje się uciec. Ma na nogach dwa lewe kalosze. Przyczyn pożaru nie udaje się ustalić i jest coś zagadkowego w tym wydarzeniu. Welin stopniowo usiłuje się pozbierać, gdy jego życie rozpada się na kawałki. W tym trudnym momencie niespodziewanie zjawia się u niego Louise, córka, z którą Fredrik nie utrzymywał kontaktu i której prawie nie zna. Przebieg dyskusji pokazał, że ta książka wcale nie jest kryminałem lecz raczej powieścią obyczajową o starzeniu się, relacjach międzyludzkich i o tym co robimy z własnym życiem. Ale także o tym co czyni człowieka człowiekiem oraz o tym, czego nie wiemy o sobie nawzajem (relacje Fredrik-Louise, Fredrik-listonosz Janson ) i o sobie samym. Członkowie klubu uznali, że główny bohater wcale nie jest marudnym, zgorzkniałym dziadygą lecz raczej niezbyt szczęśliwym człowiekiem, któremu życie nie bardzo się udało. Frederik kiedyś postanowił żyć według własnych zasad, nie przejmował się zbytnio innymi w swoim otoczeniu. Cytat: Bliskość śmierci sprawia, że czas staje się elastyczną taśmą i człowiek trwa w przerażeniu, że ona lada chwila się przerwie. Jednakże okazało się, że w wyniku różnych nieprzewidzianych zdarzeń Fredrik zaczyna inaczej patrzeć na otaczającą go rzeczywistość i postrzega także innych wokół siebie. W rezultacie temu bardzo inteligentnemu człowiekowi zależy na swoich bliskich ( odbudowuje dla nich i siebie dom ) oraz sąsiadach. Można go polubić. A co z wątkiem kryminalnym? Ciągle jest obecny na kartach powieści i irytuje, że nie można zrozumieć nie tylko kto to robi, ale i dlaczego. Wyjaśnienie lub raczej zrozumienie tej dziwnej sytuacji ( z kolejnymi podpaleniami ) znajdziemy po przeczytaniu książki. Warto przeczytać i zastanowić się jak Fredrik „czy szukamy w innych odbicia samych siebie ?”

                                                                                                                              Zofia Wydmuch-Badowska Moderator DKK

Następne spotkanie: 23 czerwca 2023 roku czytamy: Renata Czarnecka „ Dwa królestwa, jedna krew”

< Rodzina i jej potężna siła >

Dyskusyjny Klub Książki w Ośnie Lubuskim na spotkaniu 21 kwietnia 2023 roku rozmawiał o książce „ Cuda codzienności „ Marii Paszyńskiej. Ta powieść to prawie jak saga rodzinna, śledzimy losy trzech pokoleń i razem z bohaterami przenosimy się spod Lublina do Warszawy z początków XX wieku. W wigilijną noc 1863 roku, w lubelskiej wsi przychodzi na świat chłopiec o niezwykłych niebieskich oczach. Jego los wydaje się przesądzony-będzie jednym z milionów chłopów w nieistniejącej na mapie Rzeczpospolitej. Lecz w sercu dorastającego Macieja rodzi się marzenie – chciałby sam napisać historię swojego życia. Czas przemija, jedna wojna przechodzi w drugą, państwa znikają i pojawiają się na mapach. Szalejące w Europie wichry historii nie omijają ani małej wioski, ani wielkiego miasta, o którym skrycie śni Maciej. W tym niespokojnym świecie jedynym, czego może uchwycić się człowiek, jest dłoń drugiego człowieka, a prawdziwym cudem codzienności pozostaje niezmiennie rodzina. Swoistym spoiwem fabuły są wigilie – to właśnie w te magiczne wieczory dochodzi do najważniejszych wydarzeń, często zupełnie niespodziewanych zwrotów akcji. Rodzina Ciszaków to chłopi mieszkający w ubogiej wsi na Lubelszczyźnie, gdzie życie wyznaczają pory roku a „wielki świat” ich nie obchodzi. Ale nie wszystkich, niektórych, jak Macieja, gna do wielkiego nieznanego, do odnalezienia własnego miejsca. Powieść przypadła do gustu członkom klubu. Spodobała się koncepcja pokazywania kolejnych wydarzeń przez pryzmat Wigilii a skoki czasowe nie zakłócały płynności opowieści. Spodobało się również pokazanie przez autorkę obrzędów jakie kultywowano wówczas na lubelskiej wsi, a już wątek „ochrony ciąży” to budzi w nas przerażenie – jak można aż tak być zabobonnym. Bardzo delikatnie autorka odniosła się do kwestii umieralności dzieci i tego jak kobiety radziły sobie z taką stratą ( cud, że nie postradały zmysłów?! ). Dla nas obecnie to trochę niepojęte, ale taka była ówczesna rzeczywistość i trzeba było nauczyć się ją akceptować. „Cuda codzienności” to też pochwała dla Warszawy, która rozkwita. Autorka przyliża nam życie miasta i jego mieszkańców, gdzie bogactwo i bieda niezwykle ze sobą współżyją, a technika i rozwój wpisane są w zmiany. Maria Paszyńska pokazuje nam małe i duże sprawy, które tworzyły ludzi silnych, dobrych i prawdziwych. Piękna powieść pisana urokliwym, nieco przestarzałym językiem. Nie jest to bardzo ambitna literatura, ale czyta się dobrze i pozostają po niej miłe wspomnienia.

                                                                                                                                   Zofia Wydmuch-Badowska Moderator DKK

Następne spotkanie: 19 maja 2023 roku o godzinie 17-tej Czytamy: Henning Mankell „Szwedzkie kalosze”

„ Po co rozpamiętywać to co się stało „

Dyskusyjny Klub Książki w Ośnie Lubuskim na spotkaniu 24 marca 2023 roku rozmawiał o książce „ Stara wariatka” Agnieszki Nietresty-Zatoń. Jest to opowieść o relacji matki z córką, o przeszłości, rozdrapywaniu ran, samoakceptacji i pogodzeniu się z rzeczywistością. Uwięzienie między tym co było, a tym co jest. Przedstawia nam rozterki matki, która chciała, aby ją kochano, zauważono, a tymczasem to ona nie widziała siebie. Zuzanna, bohaterka powieści, to kobieta pełna rozterek- mówi o sobie kanapka. Niby wygląda normalnie, ale w środku składa się z wielu składników. Znalezienie starej kurtki z oberwaną kieszenią powoduje powrót do czasów własnej młodości. Pomagają w tym stare pamiętniki, ale czy aby na pewno odpowiedzą ma pytanie, jak to naprawdę było? Czy powstrzymają oddalenie się córki od matki? Wzajemne relacje- nawet takie, jakie łączą dziecko i rodziców- trzeba pielęgnować. Wymaga to dużo czasu, wysiłku, uczuć... a tych ostatnich ludzie boją się najbardziej. Jak się okazało powieść nie przypadła do gustu naszym Klubowiczom. Orzeczono, że bohaterka powieści wyraźnie „wpadła” w kryzys wieku średniego. Nie pogodziła się z faktem, że dorosła i nawet „kultowe” rzeczy z młodości już nie pomogą jej przywrócić tamtego czasu i emocji z nimi związanych. W tym swoim „opętaniu” wspomnieniami ( śledzenie Tosi, próba odbudowy relacji z byłym kochankiem czy pretensje do męża o milczeniu odnośnie orientacji seksualnej przyjaciela itp.) traci kontakt z rzeczywistością i aż dziw bierze, że mąż tak długo to wszystko znosi. Z lektury i dyskusji nad nią wyłania się jedna niezaprzeczalna konkluzja. To co zamknięte w przeszłości powinno tam zostać. Bo można się rozczarować, a dawne „miłosne omdlenia” zdają się już tylko szaleństwem zakochanego umysłu. Zuzanna wspomnieniami sama się raniła. Książka nie porywa szybko zmieniającą się fabułą, brak tu wartkiej akcji. To nie jest pozycja dla każdego, ale warta przeczytania.

                                                                                                                                                         Polecamy!

                                                                                                                    Zofia Wydmuch-Badowska Moderator DKK w Ośnie Lubuskim

                                                                   Następne spotkanie: 21 kwiecień 2023 roku Czytamy- Maria Paszyńska „Cuda codzienności”

Zabijcie wszystkich, Bóg rozpozna swoich!

         W Dyskusyjnym Klubie Książki w Ośnie Lubuskim, na spotkaniu 24 lutego 2023 roku, rozmawialiśmy o książce Lato utraconych Anny Kańtoch. Jak na kryminał przystało autorka dotyka mrocznych zakamarków ludzkiej psychiki i buduje równie mroczna historię, której zakończenie wcale nie jest tak oczywiste, jak mogłoby się wydawać. Mamy rok 1999. W starej leśniczówce dochodzi do krwawej zbrodni – ktoś morduje spędzającą tam wakacje rodzinę, ale przeżywa najstarsze z dzieci, odnaleziona po latach ofiara porwania. Czy możliwe jest, że wcześniejsze porwanie Kuby i dokonany obecnie mord jego najbliższych są ze sobą powiązane? Na tak zadane pytanie próbuje znaleźć odpowiedź Krystyna Lesińska, doświadczona policjantka specjalizująca się w nieoczywistych sprawach. Sama pani komisarz zmaga się z traumą po śmierci męża i zaginięciu brata (sprawa ciągle nie wyjaśniona). Co przyniesie śledztwo? I znów okazało się , że prawie każdy z członków Klubu miał swoją teorię na temat: Kto właśnie zabił? Okazało się, że droga jaką autorka prowadzi czytelnika do odkrycia prawdy jest bardziej zajmująca, niż samo rozwiązanie. Zakończenie to jednak nikogo nie usatysfakcjonowało – raczej rozczarowało. Zbyt dużo spekulacji i niedopowiedzeń. Zastosowany przez autorkę pomysł na zbrodnie oraz nieszablonowy zabieg odwróconej chronologii okazał się bardzo ciekawym. Wśród bohaterów właściwie nie mamy złych ludzi, raczej nieszczęśliwych, niewystarczająco dojrzałych do sprostania obowiązkom rodzicielskim. Normalne życie wymyka im się z rąk i są coraz bardziej osamotnieni. Konkluzja dyskusji: warto przeczytać raz jeszcze zakończenie powieści, bo nie wszystkie szczegóły, które autorka chciała nam przekazać, udało się uchwycić. A może taki był zamysł?! Polecamy – trzyma w napięciu.

                                                                              Zofia Wydmuch – Badowska

                                                                            Moderator DKK Ośno Lubuskie

                                      Następne spotkanie: 24 września 2023 roku czytamy: Agnieszka Nietresta- Zatoń Stara wariatka

Spotkanie DKK, Ośno Lubuskie, 27 stycznia 2023 roku

Cierpliwości, powtarzam. Nie ma drogi na skróty Amas Oz ,,Na ziemi Izraela”

W nowym 2023 roku Dyskusyjny Klub Książki w Ośnie Lubuskim spotkał się 27 stycznia aby porozmawiać o książce Pawła Smoleńskiego pt. Wnuki Jozuego. Jest to interesująca książka o trudnych relacjach społeczno-politycznych współczesnego Izraela i Palestyny. Po wyjściu z Egiptu i czterdziestu latach tułaczki na pustyni, Pan kazał Mojżeszowi wejść na górę z łańcucha Nabawim i pokazał mu kraj, który wybrał dla swojego ludu. Mojżesz był już stary, niedołężny i miał nigdy nie postawić stopy na ziemi Izraela. Ale za nim umarł, poprosił Boga, aby wskazał jego następcę, który wyprowadzi naród wybrany do Ziemi Obiecanej. ,,Weź Jozuego, syna Nuna” - odpowiedział mu Pan. Na Zachodnim Brzegu opowieści sprzed tysięcy lat znaczą tyle samo, co doniesienia prasowe, są równie realne i aktualne. Dla coraz liczniejszych żydowskich osadników słowa Księgi są podstawą roszczeń do tej ziemi. Ale co począć z arabskimi sąsiadami? Wnuki Jozuego to podróż po żydowskich osiedlach na Zachodnim Brzegu i rozmowy z ich mieszkańcami. Wypowiedzi bohaterów są przytaczane tylko z oszczędnym komentarzem autora. Smoleński bardziej udziela głosu swoim rozmówcom, niż stara się do czegoś przekonywać. Członkinie Klubu zgodnie orzekły, że książka wymaga od czytelnika skupienia i zaangażowania. Mocno rozbudowane cytaty ze Starego Testamentu (zwłaszcza na początku książki nie ułatwiają czytania.) Z lektury wyłaniają się pytania, na które trudno z naszej perspektywy swobodnie odpowiedzieć, np.: Skąd ten konflikt z arabami? Co to znaczy być prawdziwym Żydem? Fanatyzm,gdzie się zaczyna? Co z konceptem dwóch państw dla dwóch narodów (porozumienia z Oslo)? Dyskryminacja i nietolerancja, ( czy ci z Tel Awiwu to nie są prawdziwi Izraelczycy)? Odbiorcy mają trudne zadanie, aby rozeznać się w obecnej sytuacji panującej w Izraelu, a przecież ma ona wpływ na nasze życie. Dlatego warto orientować się w tych złożonych politycznych i społecznych relacjach. Zrozumieć historię tego skrawka ziemi nie jest łatwo. Podczas lektury można odnieść wrażenie, że dyskusja w Izraelu toczy się się nie o rzeczywiste dobro państwa, ale o przeforsowanie własnej wizji świata i narzucenie jej innym. Nie chodzi o dialog czy rozmowę prowadzącą do rozwiązania problemu, ale chęć przyporządkowania sobie innych oraz ustanawianie własnego prawa i systemu wartości. Czyż nie brzmi to znajomo?! Fantastyczny reportaż Smoleńskiego, który oczywiście o konflikcie izraelsko-palestyńskim nie mówi wszystkiego, ale daje do myślenia i własnych refleksji na ten trudny temat. Reportaż wart z pewnością czasu poświęconego na jego przeczytanie pozostawił Klubowiczki z wrażeniem ,,trudne to wszystko”.

                                                                                                                                        Zofia Wydmuch-Badowska Moderator DKK w Ośnie Lubuskim

Następne spotkanie - 24 lutego 2023 r. czytamy: Lato utraconych – Anny Kańtoch.

Spotkanie DKK Ośno Lubuskie, 16.12.2022 r.

Domy stoją, nawet gdy ludzie odchodzą

W mroźny zimowy wieczór - 16 grudnia 2022 roku – Dyskusyjny Klub Książki w Ośnie Lubuskim spotkał się w celu omówienia książki Dörte Hansen ,,Ten dom jest mój”. To smutna opowieść, pełna bolesnych wspomnień, urazów, zadr i żałości. To opowieść o poszukiwaniu miejsca w świecie i sensu swojej egzystencji w obliczu braku zrozumienia przez najbliższych. Vera ma pięć lat, kiedy w 1945 roku wraz z matką ucieka z Prus Wschodnich do Starego Kraju, w którym jest nazywana ,,polaczkowym dzieckiem”. Prze całe życie czuje się obca w wielkim zimnym domu, a mimo to nie potrafi go opuścić. Sześćdziesiąt lat później u jego drzwi staje nagle siostrzenica Very, Annie która uciekła z synkiem z modnej hamburskiej dzielnicy Ottensen. Vera i Anne są sobie obce, lecz zarazem wiele je łączy. W dyskusji członkinie klubu wskazały fakt, że autorka nie poruszyła sprawy wojny, jej bohaterowie w ogóle na ten temat między sobą nie rozmawiali. Czują się skrzywdzeni, ale jakby żyli w jakiejś ,,bańce”. W tych rodzinach nikt nikogo nie kochał, aż bije po oczach chłód we wzajemnych kontaktach. Przypomina nam się osławiony ,,pruski dryl” praktykowany w wychowaniu dzieci i młodzieży. Przedstawione przez autorkę postacie są silne, a jednocześnie zdeterminowane, pozbawione empatii, uczuć i więzi rodzinnych, jak ten tytułowy stary dom z muru pruskiego, który nie jedno widział i słyszał. Choć niechętnie to jednak przyjmuje pod swój dach, tych wszystkich, których spotkały duże niepowodzenia życiowe. Można powiedzieć, że książka ta jest aktualną w obecnej sytuacji, kiedy ludzie migrują i szukają schronienia przed wojną w domach obcych ludzi. Empatyczna opowieść o różnicy między tym, co znaczy mieć dom i tym co znaczy go nie mieć, świetnie się czyta. Polecamy.

                                                                                                                                                                 Zofia Wydmuch-Badowska Moderator DKK

Następne spotkanie Klubu – 20 stycznia 2023 roku omawiamy:,,Wnuki Jozuego” - Pawła Smoleńskiego